ติวสอบเข้าโรงเรียนพิจิตรพิทยาคม พิจิตร เรียนพิเศษที่บ้าน

 

 ประวัติโรงเรียนพิจิตรพิทยาคม

"พิจิตรพิทยาคม" หรือ "พิจิตรวิทยาคม พิจิตรกัลยาณี" ในอดีตนั้นเดิม
เปิดทำการสอนโดยจัดการศึกษาแบบสหศึกษามีชั้นประถมศึกษา และมัธยมศึกษา
รับช่วงติดต่อกันที่ศาลาการเปรียญ วัดฆะมัง ตำบลฆะมัง อำเภอเมือง จังหวัดพิจิตร
ทั้งนี้เพื่อให้เจ้าคณะจังหวัดซึ่งพำนักอยู่ที่วัดนั้นเป็นผู้อุปการะโรงเรียน ต่อมาได้ย้ายโรงเรียนจากศาลาการเปรียญ วัดฆะมัง ไปเปิดทำการสอนที่วัดท่าหลวง ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดพิจิตร เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2441 โดยอาศัยโรงทำกระเบื้องเป็นที่ทำการ สอนนักเรียนในครั้งนั้นนั่งเรียนกับพื้นใช้ม้านั่งเป็นที่รองเขียน และโรงนั้นไม่มีฝากั้น
ปี พ.ศ.2443 สมัยพระยาเทพาธิบดี (อิ่ม) ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตร
ได้ปลูกสร้างอาคารเรียนขึ้นเป็นครั้งแรกในที่ดินของวัดท่าหลวงเป็นอาคารชั้นเดียวทรงปั้นหยาไม่มีมุข มีฝารอบแต่ไม่กั้นเป็นห้องแบบศาลาวัดขนาดกว้าง 6.50 เมตร ยาว 30 เมตร ยกพื้นสูง 1.50 เมตร เสาไม้เต็ง เครื่องบนไม้พลวง พื้น และฝาไม้ตะแบก หลังคามุงสังกะสี สร้างจากเงินเรี่ยไรพ่อค้า ข้าราชการ และได้ดำเนินการก่อสร้างเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2443 โดยได้ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตรสมัยนั้นเป็นประธานในพิธี ต่อมาได้ก่อสร้างอาคารเรียนขึ้นอีกหลังหนึ่งทางด้านใต้อาคารเรียนทั้งสองหลังมีต้นพิกุลขนาดใหญ่อยู่อาคารละต้น

ปี พ.ศ.2473 ในสมัยพระอนุบาลสกลเขต เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตร ขุนคุรุการพิจิตร (เทียม พฤกษะวัน)
ศึกษาธิการจังหวัดพิจิตร เห็นว่า "โรงเรียนร่มพิกุล" ชำรุดทรุดโทรมมาก จึงได้ดำเนินการปลูกสร้างอาคารเรียน
ขึ้นใหม่ในที่ดินของวัดท่าหลวงทางด้านหลังของ "โรงเรียนร่มพิกุล" สร้างจากเงินเรี่ยไร พ่อค้า ข้าราชการ และเงิน
สมทบจากรัฐบาล โครงสร้างเป็นอาคารทรงปั้นหยา ชั้นเดียวใต้ถุนสูง หลังคามุงกระเบื้องซีเมนต์ แบ่งเป็น 5 ห้องเรียน
ได้ก่อสร้างเสร็จแล้วเมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2474 โดยเปิดเรียนถึงมัธยมศึกษา และเรียนรวมกันทั้งชาย และหญิง
และได้ทำพิธีเปิดอาคารเรียนเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ.2474

ต่อมาในปี พ.ศ.2475 ซึ่งเป็นปีเดียวกับที่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศไทย สถาบันการศึกษาแห่งนี้ก็ได้มีการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญเช่นกัน กล่าวคือได้มีการแยก "พิจิตรวิทยาคมหญิง" ออกเป็น "พิจิตรกัลยาณี" และได้ย้ายมาเรียนที่อาคารเรียน ถนนบีงสีไฟ ซึ่งกระทำพิธีเปิดอาคารเรียน เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2475 โดย ร.อ.ท.ขุนศึกษากิจพิสัณห์ศึกษาธิการ จังหวัดพิจิตร เป็นประธานในพิธี ปัจจุบัน สถานที่ดังกล่าวได้เปลี่ยนแปลงสร้างอาคารเรียนของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลพิจิตร

ต่อมาทางกรมสามัญศึกษาเห็นว่าโรงเรียนพิจิตรวิทยาคม และโรงเรียนสตรีพิจิตรกัลยาณีน่าจะรวมเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่ได้ กรมสามัญศึกษาจึงได้รวมโรงเรียนทั้งสองเป็นโรงเรียนเดียวกันมีชื่อใหม่ว่า "โรงเรียนพิจิตรพิทยาคม" เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2515 และได้ย้ายสถานที่ไปอยู่ ณ ตำบลคลองคะเชนทร์ในที่ดินของกองทัพอากาศเนื้อที่ประมาณ 300 ไร่ โรงเรียนนี้ได้เข้าอยู่ในโครงการ สคศ. ตั้งแต่ปี 2521 
       ปัจจุบัน โรงเรียนได้เข้าโครงการ คมภ.2 รุ่นที่ 5 มีอาคาร และสิ่งก่อสร้างเป็นจำนวนมาก ทำให้การพัฒนาด้านต่างๆ เจริญรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งจะเป็นสถาบันหนึ่งที่เชิดหน้าชูตาของชาวพิจิตรทั้งมวล 

 

 

 อักษรย่อ : " พ.พ. "

 ชื่อภาษาอังกฤษ : Phichit Pittayakom School

 สีประจำโรงเรียน :  น้ำเงิน-ชมพู
สีน้ำเงิน หมายถึง ความมีศักดิ์ศรี
สีชมพู   หมายถึง ความสดชื่น 

 คติพจน์ของโรงเรียน : การศึกษา คือ การพัฒนา
 คำขวัญของโรงเรียน : เรียนดี กีฬาเด่น เน้นคุณธรรม กิจกรรมนำหน้า พัฒนาสิ่งแวดล้อม
 ปรัชญาของโรงเรียน : นตฺถิ ปัญญา สมาอาภา (แสงสว่าง เสมอด้วยปัญญาไม่มี)

 อัตลักษณ์ : มีวินัย ใฝ่เรียนรู้ อยู่อย่างพอเพียง
 เอกลักษณ์ของโรงเรียน : บรรยากาศรื่นรมย์ อุดมด้วยพันธุ์ไม้
 พระพุทธรูปประจำโรงเรียน : พระฑีฆทัสสีมุนีวงศ์ (หลวงพ่อไป๋  นาควิจิตร)
 พรรณไม้ประจำโรงเรียน : มะปรางไข่